| Scheepstype: | Zeeuwse klipper | |
| Vaargebied: | Zeeland en Zuid-Holland, later ook Zuiderzee en Rijn | |
| Gebruiksdoel: | suikerbieten, later ook andere vracht | |
| Werf en bouwjaar: | 1896, Nederlof te Sliedrecht | |
| Afmeting: | 26,66m x 5,72m | |
| Bijzonderheden: | aparte ankerlier en strijklier |
Geschiedenis
De Blijde Aankomst wordt als Elisabeth in 1896 gebouwd voor de eigenaar van de Dordtse suikerfabriek. Het gaat suikerbieten uit Zeeland vervoeren. In 1914 wordt het schip verkocht aan de familie Rooding die het drie generaties in het bezit heeft.
In 1944 vordert de Duitse bezetter het schip. De schipper haalt alles eraf, ook het zeiltuig. Hij slaat deze spullen op in de hoop het er later weer op te zetten.
Vlak na de oorlog vindt de familie het schip terug in Cuxhafen, Duitsland. Van de woning is weinig meer over. Om de woning weer leefbaar te krijgen is geld nodig. Het schip heeft geen eigen voortstuwing meer, daarom gaat het dienstdoen als sleepschip. Dit houdt in dat het gesleept wordt door een sleepboot. Uiteindelijk komen de zeilen nooit meer terug en blijft De Blijde Aankomst een sleepschip.
Als er in 1952 weer geld is om te investeren, geeft de schipper dit uit aan het vergroten van de laadcapaciteit en niet aan zeilen of een motor.
In 1964 vaart het de laatste tocht. Het schip dient daarna nog jaren als woning van de schipper, tot het in 1984 wordt verkocht. De twee eigenaren die volgen hebben grote plannen met het schip, maar daar komt weinig van terecht. Achteraf gelukkig, want daardoor zijn veel authentieke details bewaard gebleven.
Pas in 2005 komt er een motor in en wordt het schip gerestaureerd en omgebouwd tot woning.
Bijzonder detail
Op het voordek van De Blijde Aankomst staan twee lieren. Eén helemaal voorop: dat is de ankerlier, bedoeld om het anker op te trekken. De tweede lier staat iets meer naar achteren. Dat is de strijklier, bedoeld om de mast te kunnen laten zakken, strijken heet dat, en weer op te trekken.
Vroeger hadden schepen wel vaker twee lieren, later is dat gecombineerd in één grote lier voorop. De Blijde Aankomst stamt uit de tijd dat die grote gecombineerde lieren er al wel waren, maar op De Blijde Aankomst is gekozen voor de meer traditionelere situatie van twee lieren.
Bijzonder verhaal
Het schip voer voor de oorlog veel op de Rijn naar Duitsland. Een moeilijk obstakel waren twee bruggen bij Ruhrort, zo vertelt een dochter van de laatste schipper. Deze bruggen lagen vlak na elkaar. De mast moest omlaag om onder deze bruggen door te kunnen. Om snelheid te houden werd de mast al zeilend gestreken. Maar met de stroom ook nog tegen was het niet altijd mogelijk voldoende snelheid te houden. Soms besloot de schipper daarom het schip door een sleepboot langs de twee bruggen te laten trekken.
Scheepstype
De Blijde Aankomst is een Zeeuwse klipper. Dit type schip is een van de laatste ontwikkelingen in de zeilende binnenvaart. Een snel zeilschip dat zijn uitwaaierende voor- en achtersteven met roer met een hennegatkoker ontleent aan de zeeklippers en schoeners, maar het platte vlak en de zijzwaarden van de traditionele zeilende binnenschepen heeft. Gevoerd werden grootzeil, fok en kluiver. De vallen en schoten stonden op lieren. Zij werden vanaf het eind van de negentiende eeuw tot ongeveer 1930 gebouwd, vooral in Zuid-Holland en Noord-Brabant.
